 Podczas pierwszego roku VI kadencji władz Związku Zawodowego Pracowników Ruchu Ciągłego w składzie ścisłego zarządu pracowali, poza mną, Ryszard Szubstarski, Krzysztof Bohdan, Marek Goldsztejn i Witold Głos (do czasu usunięcia go ze związku).
Funkcje przewodniczących oddziałowych organizacji związkowych pełnili:
w Zakładzie Elektrociepłowni – Dariusz Kozak
w Zakładzie Nawozów – Dariusz Mieleszko
w Zakładzie Melaminy – Piotr Kruk
w Zakładzie Kaprolaktamu – Witold Głos (do złożenia rezygnacji)
w Zakładzie Amoniaku – Krzysztof Skawiński
w Wydziale Laboratoriów – Edyta Dobosz
w Wydziale Pakowni – Ryszard Czarnecki
w Wewnętrznej Służbie Ochrony – Andrzej Nogal
w CTL KOLZAP – Paweł Górnik
w Kole Związkowym – Zbigniew Cieślak
w DW „Jawor” - Iwona Sikora
W czasie kadencji odbyły się 2 posiedzenia Poszerzonego Zarządu oraz 22 posiedzenia Ścisłego Zarządu.
W Komisji Rewizyjnej pracowali: Jerzy Tokarzewski, Andrzej Bartuzi i Jacek Nowacki
W Komisji Socjalnej pracowali: Przemysław Mirończuk, Marek Goldsztejn i Zbigniew Cieślak
W Komisji Mieszkaniowej pracowali: Edyta Dobosz i Jerzy Tokarzewski
Z ramienia naszej organizacji związkowej w Radzie Pracowników nie pracował nikt.
W Komisji BHP pracował: Marek Goldsztejn
W Komisji Płacowej pracowali: Marek Goldsztejn, Ryszard Szubstarski i Krzysztof Bohdan
W Radzie Nadzorczej Zakładów Azotowych „Puławy” SA reprezentował nas Andrzej Bartuzi.
Nasza działalność dotyczyła przede wszystkim następujących obszarów:
W okresie od 23 maja 2013 r. do 4 marca 2014 r. roku nasze prace koncentrowały się głównie na działaniach związanych z wdrożeniem obowiązujących zasad wynagradzania, doprowadzeniu do wzrostu realnych wynagrodzeń pracowników o 25% oraz na obronie interesów pracowników
w skonsolidowanej już Grupie Azoty.
23 maja ubiegłego roku odbyły się w naszym związku wybory. Zmianom uległ skład zarządu i komisji rewizyjnej, które to zmiany przedstawiłem przed chwilą.
Jeszcze w maju wraz ze Społecznym Związkiem Zawodowym, Związkiem Zawodowym Inżynierów i Techników wstawiliśmy się za pracownikami, którym kazano płacić za uszkodzone (nie z ich winy) przepustki tak jak za zgubione. Nasza organizacja była też pierwszą, która rozpoczęła protest pod Kancelarią Prezesa Rady Ministrów przeciwko zmianom w Kodeksie pracy. Nasze protesty trwały do lipca i zaowocowały wrześniowym wybuchem społecznego niezadowolenia zwanym Ogólnopolskimi Dniami Protestu.
W czerwcu w Józefowie nad Wisłą spotkaliśmy się z przedstawicielami zakładowych i międzyzakładowych związków zawodowych ruchu ciągłego Grupy Azoty, tj. z Kędzierzyna, Tarnowa i Polic. Ustaliliśmy, że sytuacja polskich przedsiębiorstw Wielkiej Syntezy Chemicznej, a także zatrudnionych w nich pracowników wymaga podjęcia pilnych działań celem zabezpieczenia przedsiębiorstw przed przejęciem, poprawienia bytu materialnego i warunków pracy zatrudnionych w nich pracowników oraz gwarancji utrzymania istniejących i tworzenia nowych miejsc pracy.
Przygotowaliśmy dwie atrakcyjne imprezy w ośrodku na Wólce z okazji Dnia Chemika. Zostały one bardzo dobrze przyjęte przez naszych członków, zatem wydaje się, że staną się tradycją.
Zarząd Ścisły ZZPRC po posiedzeniu 2 lipca złożył bardzo ważną deklarację, szczególnie w kontekście tego, co wydarzyło się w kolejnych miesiącach w sprawie podwyżek. Otóż zauważył, że pomimo zapowiedzi zarządu Zakładów Azotowych „Puławy” SA , że jeżeli nie będzie strajków
i niepokojów, to podwyżki będą większe niż w roku obrotowym 2011-2012 (strajk dał 15% wzrost stałych składników wynagrodzeń), w minionym roku obrotowym nie uruchomiono żadnych podwyżek dla załogi. W związku z czym
w nowym roku obrotowym będziemy się domagali przede wszystkim podwyższenia stałych składników wynagrodzeń o 25%, podpisania umowy gwarancyjnej w treści zaproponowanej przez związki zawodowe oraz zaniechania zatrudniania na umowy czasowe i za pośrednictwem agencji pracy tymczasowej. Deklaracja jest o tyle istotna, że do tych 25% jeszcze nam brakuje 19%, mimo że jedne negocjacje płacowe już się odbyły. I będziemy o te dodatkowe 19% walczyć wbrew propagandzie uprawianej przez jednego
z naszych członków, a przy tym reprezentanta załogi
w organach spółki, który starał się udowodnić, w swoim okolicznościowym wydawnictwie kolportowanym na zakładzie, że wynegocjowane w ubiegłym roku 6% to wielki sukces w porównaniu z 15% z roku strajkowego.
Powołana została Komisja Statutowa w składzie: Krzysztof Bohdan, Andrzej Wrona i Henryk Nowak.
Ze względu na to, że Sejm przyjął niekorzystne zmiany
w Kodeksie pracy, nasz protest przeciwko tym zmianom przeniósł się spod kancelarii premiera pod Pałac Prezydencki na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Pierwszą protestującą ekipą znów byli związkowcy z Puław. Towarzyszyły nam pielęgniarki z puławskiego szpitala.
We wrześniu odbyły się Ogólnopolskie Dni Protestu, które były konsekwencją naszych działań na rzecz zapobieżenia zmianom w prawie pracy. Tu należy wspomnieć, że nasz związek odegrał w tym procesie bardzo ważną rolę począwszy od mojego udziału w pracach Zespołu Trójstronnego ds. prawa pracy i układów zbiorowych, poprzez protesty, które inicjowali nasi członkowie. Podczas dni protestu w Warszawie członkowie ZZPRC ZA Puławy SA protestowali pierwszego i ostatniego dnia.
Pod tego koniec miesiąca do biura przesłana została uzgodniona przez zarządy spółek umowa społeczna, którą odrzuciliśmy, żądając negocjacji. Odbywały się one systematycznie, niestety z marnym skutkiem, bo jak czytaliśmy w komunikatach zamieszczanych na naszej stronie przez negocjatorów, ważne było wówczas, że negocjacje się odbywają a nie ich skutek.
Poszerzony Zarząd Związku na zebraniu 13 sierpnia ubiegłego roku podjął decyzję o udzieleniu Andrzejowi Bartuziemu oraz Andrzejowi Wronie rekomendacji w wyborach do rady nadzorczej.
W wyborach przedstawiciela załogi do Rady nadzorczej obaj kandydaci naszej organizacji przeszli do drugiej tury wyborów. Uważamy to za sukces. Ostatecznie swoje stanowiska w Radzie utrzymali dotychczasowi członkowie.
Po raz kolejny wnioskowaliśmy o 25% podwyżki, co spotkało się z powszechnym poparciem pozostałych organizacji
(z wyjątkiem ZZ Kadra).
Rozpoczęły się także negocjacje wskaźnika przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Pracodawca zaproponował 3%, strona związkowa – 15%. Te negocjacje zakończyły się fiaskiem i pracodawca określił wskaźnik samodzielnie.
Nie udało się także wynegocjować 25% podwyżek, bo znów negocjatorzy stawiali na dialog, a nie na załatwienie powierzonej im sprawy wynagrodzeń załogi. W komunikatach publikowanych przez negocjatora czytaliśmy więc o sukcesach nie w załatwianiu podwyżek, a w umacnianiu dialogu. Sukcesy te były tak wielkie, że w pewnym momencie negocjator umawiał się na spotkania z reprezentacją Spółki prywatnie, z pominięciem dotychczasowej ścieżki, nie informując o tym pozostałych członków zarządu, co jak się okazało, nastąpiło na wyraźne życzenie strony pracodawcy. Podczas negocjacji doszło do kolejnej skandalicznej sytuacji – prezes Spółki, wyraźnie zachęcony uległością negocjatorów, starał się ingerować w treść komunikatów na naszej stronie internetowej.
Negocjacje ostatecznie zakończyły się rozszerzeniem tabeli w każdej kategorii o 4% i podwyższeniem minimalnego wynagrodzenia do kwoty 1750 zł (nadal nie dogoniliśmy Biedronki). Na podwyżki przeznaczono 8,7 mln zł. Negocjatorzy podpisali zmiany w tabeli samodzielnie, bez uzgodnienia z poszerzonym zarządem.
W listopadzie negocjacje podwyżkowe były kontynuowane. Tym razem wynegocjowano 2% podwyżki regulacyjnej. Negocjatorzy bali się wziąć odpowiedzialność za swoją pracę i zażądali zwołania poszerzonego zarządu, by za nich podjął decyzję o podpisaniu porozumienia płacowego, które nie wymagało zmian w ZUZP. Wcześniej takiej potrzeby nie widzieli.
W grudniu w Zakładach Azotowych „Puławy” SA wyrzucono z pracy działacza związkowego za to, że wykonywał rzetelnie swoje obowiązki związkowe. Stwierdzono, że powodował konflikt z pracodawcą i narażał go na szkody. Warto w tym miejscu przypomnieć, że zadaniem związkowca jest wykuwanie rozwiązań dla dobra pracowników poprzez wchodzenie w konflikt z pracodawcą. Nie ma innej metody, co zostało udowodnione przez pół roku prób prowadzenia tzw. dialogu, który nie przyniósł żadnych pozytywnych efektów, a jedną z jego konsekwencji była próba rozbicia naszej organizacji. Od maja ubiegłego roku wyrządzono naszej organizacji wiele szkód. Niestety rękami jej członków. Dlatego za działanie na szkodę ZZPRC ZA Puławy SA
w styczniu 2014 roku ze związku wyrzucony został Witold Głos.
W czasie pełnienia przez W. Glosa funkcji wiceprzewodniczącego związku Zakład Kaprolaktamu został wydzielony
z pionu produkcji i poprzez struktury zarządcze połączony
z Zakładem Kaprolaktamu w Tarnowie.
Na początku roku złożyliśmy do Zarządu wniosek o urealnienie wartości bonu na posiłek regeneracyjny.
Od nowego roku zmieniony został skład reprezentacji ZZPRC na spotkaniach z zarządem spółki oraz na negocjacjach umowy społecznej. Na styczniowym spotkaniu z zarządem zaproponowaliśmy uruchomienie funduszu stypendialnego dla dzieci tragicznie bądź przedwcześnie zmarłych naszych kolegów na wniosek Oddziałowej Organizacji Związkowej Melaminy i Mocznika. Często osierocone dzieci nagle popadają w bardzo ciężką, a czasem tragiczną sytuację życiową i materialną. Taki fundusz umożliwiłby im zabezpieczenie podstawowych potrzeb. Spotkało się to
z akceptacją ze strony pracodawcy, a nawet uzyskało poparcie Radny Nadzorczej, której członkowie z wyboru załogi wymienieni zostali jako twórcy tej inicjatywy przez przewodniczącego RN Cezarego Możeńskiego.
Na styczniowym spotkaniu z zarządem pojawił się pomysł wyłączenia 30 stanowisk dyrektorskich i kierowniczych poza obecny taryfikator, w celu objęcia ich odrębnym systemem wynagradzania. Zarząd spółki widzi także potrzebę zmiany nagrody z zysku na nagrodę roczną. Naszym zdaniem oba te ruchy spowodują zamrożenie płac pracowników na najbliższe kilka lat.
Także w styczniu, po kilkumiesięcznej przerwie spowodowanej prowadzonymi w ZAP negocjacjami płacowymi, odbyło się spotkanie stron pracujących nad Porozumieniem – Umową Społeczną dla pracowników Zakładów Azotowych „Puławy” SA. Po miesiącach jałowych dyskusji zaproponowaliśmy konkretne zapisy mające na celu wzmocnienie interesów pracowników Zakładów Azotowych „Puławy” SA.
Zaproponowaliśmy zapisanie w umowie daleko idących zabezpieczeń pracowników przed zwolnieniami, wydzieleniem do innych podmiotów, czy przeniesieniem do innego miasta. Reprezentanci Grupy nie chcą się zgodzić na twarde zapisy, argumentując tym, że nie możemy kategorycznie przesądzić, iż nie będzie niezbędnych zmian organizacyjnych, które mogą wymusić tego rodzaju skutki dla pracowników.
Zaproponowaliśmy, aby jednym z elementów umowy był zapis o zaprzestaniu zatrudniania na umowy śmieciowe,
a w szczególności poprzez agencję pracy tymczasowej. Strona związkowa przedstawiła zastrzeżenia do takiej formy zatrudniania pracowników do prac o charakterze stałym i całorocznym, gdzie praca nie ma nic wspólnego z pracą dorywczą, czy chociażby sezonową. Jest to, przede wszystkim, bardzo niesprawiedliwe w sytuacji, kiedy tę samą pracę wykonują ludzie na różnych zasadach.
Negocjowaliśmy zapisy dotyczące wzrostu wynagrodzeń, premii prywatyzacyjnej, rekompensaty za wycofanie spółki z giełdy i zwiększenie odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. W pierwszej części negocjacji dyrektor Koziara stwierdził, że w tej formie, jaką zaproponowaliśmy, zapisy są nie do przyjęcia i stwierdził kategorycznie, że nie ma na nie zgody. Po długiej rozmowie, w której strony przedstawiły obszernie swoje argumenty, zmodyfikował swoje stanowisko. Do tematu wrócimy na kolejnym spotkaniu.
Jako reprezentanci załogi zwróciliśmy przedstawicielom Grupy uwagę na problem reprezentacji pracowników
w organach statutowych. Otóż w Grupie Azoty - będącej właścicielem całej tzw. czwórki WSCh, pracownicy wybierają trzech reprezentantów do Rady Nadzorczej i jednego do zarządu. Niestety, w organach Grupy Azoty, gdzie zapadają najważniejsze strategiczne decyzje dla wszystkich przedsiębiorstw, zasiadają jedynie ludzie wybierani przez pracowników Zakładów Azotowych w Tarnowie-Mościcach. Dyrektor Koziara, uznając taki stan za zgodny z prawem, nie widzi powodu do zmian. My natomiast sądzimy, że skoro nie ma prawnego zakazu ustalenia innej reprezentacji, możemy taką zmianę wprowadzić. Znowu, po długiej dyskusji, ustalono, iż całe zagadnienie zbadają prawnicy i zaprezentują na przyszłym spotkaniu.
W lutym zarząd spółki zwrócił się do organizacji związkowych z prośba o opinię w sprawie opłat za korzystanie
z infrastruktury drogowej Grupy Azoty Zakłady Azotowe Puławy. Proponuje się ok 25 zł miesięcznie za każde uprawnienie do wjazdu na teren zakładu. Nasza organizacja nie poprze takiego rozwiązania. Na kolejnym spotkaniu przedstawiciele zarządu wyjaśnili, że prośba o opinię w sprawie odpłatności za wjazdy samochodami na teren fabryki nie oznacza wprowadzenia nowych rozwiązań w tym temacie.
Zarząd ZZPRC podjął uchwałę o przyjęciu:
· Regulaminu wyboru Społecznych Inspektorów Pracy
w Grupa Azoty ZA "Puławy" SA
· Regulaminu Zakładowej Komisji Wyborczej w wyborach Społecznych Inspektorów Pracy w Grupa Azoty ZA "Puławy" SA
· Podziału okręgowych Komisji Wyborczych w wyborach Społecznych Inspektorów Pracy w Grupa Azoty ZA "Puławy" SA
Obsługa prawna
Współpracujemy z Kancelarią Radców Prawnych „Jurałowicz, Herman i Wspólnicy” z Poznania. Ponadto
w naszym biurze 5 razy w tygodniu adwokat Rafał Bochniarz z Kancelarii Bochniarz & Misztal udziela członkom związku bezpłatnych porad z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego, spadkowego, spółdzielczego, administracyjnego i karnego, a także pomoc w redagowaniu wszelkiego rodzaju korespondencji prawnej. Kancelaria prowadzi również wszystkie sprawy wynikające ze stosunku pracy, które przejęła od kancelarii z Poznania.
Polityka informacyjna
W okresie sprawozdawczym kontynuowaliśmy wydawanie informatora „Nadchodzą Zmiany”. Prowadziliśmy stronę internetową związku z otwartym forum dyskusyjnym. Prowadzimy także stronę w intranecie. Rozwijamy profil
w mediach społecznościowych (facebook). Prowadzimy otwartą politykę medialną, na bieżąco przesyłamy mediom komunikaty prasowe, a w momentach kluczowych dla naszej firmy i związku przeprowadzamy konferencje prasowe. Zaowocowało to stałą obecnością naszego związku w mediach lokalnych i ogólnopolskich.
Współpraca z ING
Ubezpieczenie funkcjonuje od 1 stycznia 2012 r. Ubezpieczeniem objętych jest 278 członków związku i ich rodzin.
Raport o stanie związku
Związek Zawodowy Pracowników Ruchu Ciągłego ZAP jest członkiem Ogólnokrajowego Zrzeszenia Związków Zawodowych Pracowników Ruchu Ciągłego. Centrala ta zrzeszona jest z kolei w konfederacji – Forum Związków Zawodowych. W obu tych centralach pełnię funkcję wiceprzewodniczącego. Czynnie uczestniczymy w gremiach dialogu społecznego wszystkich szczebli: od Powiatowej Rady Zatrudnienia przez Wojewódzką Komisję Dialogu Społecznego,
w pracach których uczestniczy Ryszard Szubstarski, po radę wojewódzką i zespoły problemowe oraz branżowe Trójstronnej Komisji. Od 2012 roku szefem Sekcji Chemików Ogólnokrajowego Zrzeszenia Związków Zawodowych Pracowników Ruchu Ciągłego jest Andrzej Krakowiak. Od pół roku współprzewodniczę także Zespołowi Trójstronnemu ds. branży chemicznej.
ZZPRC zrzesza obecnie 1195 osób, z czego 314 to emeryci.
Jesteśmy jedną z największych organizacji zakładowych
w Polsce, największą w chemii. Reprezentowani przez nas pracownicy, czyli pracownicy ruchu ciągłego ZAP w stosunku do innych pracowników WSCh mają najwyższe wynagrodzenia zasadnicze, najwyższy dodatek zmianowy, najwyższy dodatek za ratownictwo chemiczne i najkrótszy czas pracy.
Pozostajemy jedną z najskuteczniejszych zakładowych organizacji związkowych w Polsce.
Za Zarząd
Sławomir Wręga
|
