Sytuacja ta ma duży wpływ na wynagrodzenia. Dzieje się tak dlatego, że rada na swoim posiedzeniu 21 maja br. miała podjąć uchwałę pozwalającą na zwiększenie funduszu płac w bieżącym roku obrotowym o środki potrzebne do wypłaty nagrody na Dzień Chemika oraz premii mającej zastąpić nagrodę z zysku. W sumie miało to być 3500 zł średnio na pracownika (nagroda na Dzień Chemika w równej wysokości, a premia dzielona zgodnie z regulaminem nagrody z zysku). Brak uchwały rady spowodował konieczność wypłaty nagrody na Dzień Chemika w części bonami z funduszu socjalnego oraz uniemożliwił wypłatę premii. Ma to zdecydowanie negatywny wpływ na średnią płacę w naszym przedsiębiorstwie, która w przypadku realizacji planu wypłat wzrosłaby w kończącym się roku obrotowym o ponad 12% (bez tego wzrost będzie o połowę mniejszy).
Dodatkowo wzrost spowodowany jednorazową wypłatą można by było skonsumować podwyżkami w przyszłym roku obrotowym, niezależnie od przyjętego wskaźnika wzrostu wynagrodzeń. Natomiast pozytywną okolicznością obecnej sytuacji jest obowiązek wystąpienia przez zarząd spółki do walnego zgromadzenia z wnioskiem o przyznanie pracownikom nagrody z zysku (art. 23 ZUZP). Nagroda taka może być przyznana w wysokości średniej płacy każdego pracownika, a więc może wynieść dwa razy więcej niż planowana premia. Jednak może nie zostać przyznana w ogóle. Poza tym jej ewentualna wypłata nastąpi pod koniec roku kalendarzowego (premia byłaby w czerwcu).
Moim zdaniem, zmiany wymuszone brakiem zdolności do podejmowania decyzji przez radę nadzorczą są niekorzystne dla pracowników. Uważam też, że zaistniała sytuacja wymaga dokonania analizy, czy funkcjonowanie rady nadzorczej w minimalnym pięcioosobowym składzie, pomimo oszczędności na wynagrodzeniach członków rady, jest dla naszej firmy najlepszym rozwiązaniem.